ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Review : Train to Busan

Review : Train to Busan
Score : 8.75/10

"หนังซอมบี้ที่ไม่น่ากลัว แต่ตื่นเต้นระทึกใจจนเบาะแทบขาด"


เรื่องย่อ : ในขณะที่ ซอกวู และลูกสาว ซูอา กำลังขึ้นรถไฟเคทีเอ็กซ์ที่จะพาทั้งสองเดินจากจากกรุงโซลไปยังเมืองปูซานเพื่อเยี่ยมภรรยาเก่าที่ไม่ได้พบกันมานาน แต่เมื่อรถไฟกำลังจะเคลื่อนออกจากชานชาลา สถานีรถไฟกลับถูกฝูงซอมบี้โจมตี คร่าชีวิตคนขับรถไฟและผู้โดยสาร รถไฟเคทีเอ็กซ์มุ่งตรงไปยังปูซานโดยไร้คนขับ ผู้โดยสารทั้งหมดต้องหาทางเอาชีวิตรอดจากฝูงซอมบี้กันด้วยตัวเอง

นานๆทีเราจะได้เห็นหนังซอมบี้ของเอเชีย แต่ปีนี้เราได้สองเรื่องจากสองประเทศกับ I Am A Hero จากประเทศญี่ปุ่น และ Train to Busan จากเกาหลี โดย 2 เรื่องมีโทนเรื่องที่ต่างกันพอสมควรเลย โดย I Am A Hero จะเน้นแอคชั่น ส่วน Train to Busan จะเน้นความระทึกขวัญมากกว่า และเรทจะเบากว่า I Am A Hero พอสมควร

- เนื้อเรื่องเป็นจุดที่ด้อยสุดของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ เพราะว่าค่อนข้างเป็นเนื้อเรื่องที่ตามสูตร พ่อที่ไม่ค่อยสนใจลูก จะพาลูกไปหาแม่ที่ปูซานแล้วก็เกิดเหตุการณ์ซอมบี้ พ่อลูกก็ติดอยู่ในรถไฟกับตัวละครที่ค่อนข้างจะตามสูตรเช่นกัน มีเด็กวัยรุ่น คนท้องกับสามีและตัวละครที่เลวแบบครบสูตร ตัวละครพวกนี้มีสีขาวดำอย่างเห็นได้ชัด แต่ที่หนังต้องการจะทำก็คือเอาความขาวดำของตัวละครเหล่านี้มาชูความเป็นสีเทาของตัวละครหลัก ซึ่งก็ทำได้ดี

- CG เรื่องนี้ทำออกมาได้ในระดับที่ดี ถ้าวัดกันตามระดับของหนังเอเชีย แต่ถ้าเทียบถึง Hollywood ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น บางฉากยังดูชัดว่าใช้ CG อยู่ ทำให้มันดูโดดๆนิดหน่อย

- หนังเรื่องนี้ใช้ซอมบี้แบบชนิดคลาสสิคเลย คือแบบโง่ๆ แต่ว่าวิ่งได้ มันก็น่ากลัวอยู่ แต่ว่าด้วยความที่โง่มากของมัน ทำให้มันทำอะไรไม่ได้มาก หนังก็เลยใช้วิธีว่ายัดปริมาณเข้าสู้ ซึ่งมันก็ได้ผลอยู่มาก เพราะเรื่องส่วนใหญ่อยู่ในสถานที่แคบๆ ไม่มีที่ให้หนี ถึงจะโง่ แต่ก็น่ากลัวเพราะสถานที่มันทำให้ปริมาณมีผลต่อการรอดของตัวละครสูงอยู่

- ที่ชอบเลยก็คือว่าหนังไม่ได้ทำเป็นแอคชั่นแบบสุดโต่ง เน้นเป็นการเอาตัวรอดจริงๆ เพราะในรถไฟแทบไม่มีอาวุธเลย เรื่องนี้เลยไม่ค่อยมีการฆ่าซอมบี้มากนัก จะเน้นเป็นการหนีมากกว่า ซึ่งบวกดนตรีประกอบกับมุมกล้องที่ถ่ายในสถานที่แคบๆแล้ว ทำให้จิกเบาะแทบขาดกันเลยทีเดียว

- ตอนจบเรื่องก็เป็นการจบที่ค่อนข้างช็อคนิดหน่อย เป็นการปิดท้ายเรื่องที่มีความดีใจและเศร้าใจปนกันไปได้อย่างลงตัว

โดยรวมแล้ว Train to Busan ไม่ใช่หนังซอมบี้ที่น่ากลัว ไม่ใช่หนังซอมบี้ที่แอคชั่น ไม่ใช่หนังซอมบี้ที่เลือดสาดจนน่าแหวะ แต่เป็นหนังเขย่าขวัญที่ยอดเยี่ยมมากเรื่องหนึ่ง ที่แฟนๆหนังซอมบี้กับแนว Thriller ไม่ควรพลาดอย่างแน่นอน!

Review By : The Doctor @ T.J. MOVIE REVIEW

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ตัวอย่างแรกและนักแสดงทั้งหมดในภาพยนตร์ Saiki Kusuo no Sainan ฉบับ Live Action

หลังจากประกาศสร้างมาตั้งปี 2015 ก็ได้มีการปล่อยตัวอย่างแรกพร้อมเหล่านักแสดงออกมาทั้งหมดแล้ว ตัวอย่างภาพยนตร์ - https://www.youtube.com/watch?v=4tCACKYolrs&t=0s และมีนักแสดงดังต่อไปนี้

"โกไคเจอร์" กลับมาครบทีม ร่วมฉลองซูเปอร์เซนไตซีรี่ส์ครบ 2,000 ตอน

นับตั้งแต่  "ขบวนการ ห้าจอมพิฆาต โกเรนเจอร์"  ได้ออกฉายตั้งแต่วันที่  4 เมษายน 1975  มาจนถึงขบวนการล่าสุด  "ขบวนการ ราชันย์สรรพสัตว์ จูโอเจอร์"  ซึ่งในวันที่  11 กันยายน  ก็จะฉายครบ  2,000 ตอน พอดี ในตอนที่  28-29   (ฉายวันที่ 4 และ 11 ก.ย.)  จึงได้มีตอนพิเศษขึ้นฉลอง โดยตอนพิเศษทั้ง  2  ตอน จะได้นักแสดงจาก  "ขบวนการ โจรสลัด โกไคเจอร์"  กลับมาแบบครบทีม ในรอบ  3 ปีครึ่ง  หลังจากภาพยนตร์  "ขบวนการ จารชน โกบัสเตอร์ ปะทะ ขบวนการ โจรสลัด โกไคเจอร์ เดอะมูฟวี่"

掟上今日子の備忘録。(Okitegami Kyoko no Biboroku) สมุดบันทึกความทรงจำของ โอคิเตะงามิ เคียวโกะ

            ก่อนจะเริ่มต้นวิจารณ์หรือวิเคราะห์ดีล่ะ เลือกไม่ถูก ถ้างั้นใช้เป็นว่า วิเคราะห์ น่าจะเหมาะสมที่สุดล่ะ ต้องขอบอกก่อนว่า ไม่ได้ตามดูซีรี่ส์จากทางฝั่งญี่ปุ่นมานานมากประมาณเกือบ 3 ปีได้ หลังจากซีรี่ส์ “Ando Lloyd - A.I. Knows Love ?” แล้วช่วงนี้ประจวบเหมาะกับไม่มีอะไรดู (เหรอ ? ) เลยลองมานั่งหาซีรี่ส์จากทางญี่ปุ่นดูบ้าง เปลี่ยนแนวจากที่ปกติเดิมจะดูแต่ซีรี่ส์ภาพยนตร์จากทางอเมริกาซะส่วนใหญ่ และ Okitegami Kyoko no Biboroku. เพื่อนก็แนะนำมาตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้วก่อนซีรี่ส์จะจบด้วยซ้ำ (ตอนนั้น ฉายไป 8 ตอน ซีรี่ส์มีทั้งหมด 10 ตอน) เขาดูกันไปจะเกือบปีล่ะ ตัวเองพึ่งจะมานั่งดู หยิบขึ้นมาดูเท่านั้นแหละ กลายเป็นติดใจจนเลิกดูไม่ได้ นั่งดูอยู่บนห้องมันทั้งวันนี่แหละครับ ฮา