Review : The Neon Demon
Score : 8.5/10
"หนังอาร์ตโรคจิตที่ตบหน้าผู้หญิงเรื่องความงามแบบจังๆ สะท้อนวงการแฟชั่น
พล็อตทั่วไป แต่นำเสนอด้วยงานภาพล้ำ
ดึงดูดด้วยเพลงประกอบอิเล็คโทรบีท Elle มารน้อยตัวร้ายแบบสุดๆ"
พล็อตเรื่องก็ตรงตามเรื่องย่อบ้าง แต่ในหนังจริงๆ ก็มีอีกประเด็นที่ซ่อนเอาไว้ ก่อนจะไปพูดถึงประเด็นที่ซ่อนเอาไว้ มาพูดถึงประเด็นหลักกันก่อนดีกว่า
- เรื่องวงการแฟชั่น เบื้องหลังที่เรามักจะรู้กันว่า จะมีการเปลี่ยนตัวท็อปกันไปเรื่อยๆ ในแต่ล่ะช่วงปี เพื่อคงความสวยงามในวงการต่อไป พอเปลี่ยนปุ๊บ คนเก่าก็จะถูกลืมเลือนหายไปทันที ใหม่มาเก่าไป (ไปแบบหายไปเลย) ซึ่งเรื่องความอิจฉากันภายในวงการก็ต้องมีกันธรรมดา เพราะทุกคนต่างก็อยากเป็นตัวท็อปแห่งยุคกันทั้งนั้น หลายๆ คน อาจจะคิดว่าวงการแฟชั่นดี แต่บางทีสิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ได้เป็นจริงเสมอไป
- "ลุ่มหลง หลงใหล ในมนเสน่ห์ของสิ่งที่เรียกความความโด่งดัง" สำหรับเรื่องนี้เป็นธรรมดา ที่ไม่ใช่แค่วงการแฟชั่นต่างก็เจอกันเป็นธรรมดา คนเราพอดังปุ๊บ ก็จะถูกครอบงำด้วยชื่อเสียง เงินทอง ลุ่มหลง หลงใหล จนตัวตนและนิสัยเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ซึ่งตัวเองจะมองไม่ออก แต่รอบข้างจะมองออกอยู่เสมอ ตัวละคร Jesse ของ Elle แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดมาก
- "ความอิจฉา ความโกรธ ที่เห็นคนอื่นดังกว่าไม่ได้ ต้องดึงลงมาจากบัลลังก์" เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เป็นธรรมดาของมนุษย์เช่นกัน เราที่อยากเป็นท็อป เป็นคนเด่น พยายามแทบตาย แต่ไม่เคยเอื้อมไปถึง แต่อยู่ดีๆ มีใครจากไหนมาไม่รู้ มาคว้ามันไปได้ง่ายๆ โดยแทบจะไม่ต้องทำอะไร ใครมันจะไปยอมได้ล่ะ ต้องดึงลงมาจากบัลลังก์ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหนก็ตาม
- ประเด็นหลักของเรื่องก็พูดกันไปแล้ว มาต่อกันที่ประเด็นรองที่(เหมือนจะ)เป็นปัญหาสำหรับผู้หญิงและตบหน้ากันแบบจังๆ นั่นก็คือ "ความสวยงามแบบธรรมชาติ หรือ ความสวยงามเทียมที่รังสรรค์จากศัลยกรรม" ประเด็นนี้ตีกันในหนังแบบแซ่บดุเดือดมาก แม้จะเป็นคำพูดธรรมดาๆ เรียบๆ แต่สะเทือนกันทั่วหน้า
เรื่องความสวยงาม เป็นสิ่งที่ผู้หญิงต่างใฝ่หากันอยู่แล้ว ใครที่สวยธรรมชาติก็ดีไป แต่คนที่ไม่ได้สวยธรรมชาติ แล้วเห็นคนอื่นเขา ก็อยากเป็นอย่างเขาบ้าง ถึงขนาดไปทำศัลยกรรม เจ็บแค่ไหนก็ยอม เพื่อให้เหมือนกับคนๆ นั้น แต่เราจำเป็นที่จะต้องลงทุนขนาดนั้นเลยเหรอ? พอใจกับสิ่งที่มีดีกว่ารึเปล่า? เป็นสิ่งที่แฝงเอาไว้ให้คุณผู้หญิงลองกลับไปคิดกันดู จากหนังเรื่องนี้
- งานภาพ เมื่อชื่อเรื่อง Neon เกือบจะทั้งเรื่องก็ Neon ไปตามๆ กัน ไฟนี่แทบจะไม่มีเลย มืดเกือบตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งพอสว่างปุ๊บ ตาเกือบจะบอด เพราะปรับไม่ทันนี่แหละ นึกจะสว่างพี่ก็สว่างเลย แต่เล่นความมืดกับแสงไฟ Neon ได้โอเคเลยครับ ดูแล้วรู้สึกล้ำ ดึงดูด และทำให้งานภาพดูสวยแบบอาร์ตๆ มาก ซึ่งถ้าให้ไปทำหนังแนวอาร์ตๆ แบบนี้ ยอมรับว่าไม่ไหวจริงๆ ต้องยอมคารวะผู้กำกับเลย
- เพลงประกอบก็เล่นจังหวะอิเล็คโทรนิคผสมกับบีท ได้แบบดึงดูด และลงตัวกับทุกฉากในเรื่องมาก เพลงออกมาแนวดาร์คแฟชั่น ซึ่งส่วนตัวชอบมาก นั่งฟังวนไปสิครับ
- "Elle Fanning" เล่นดีมาก รู้สึกได้ถึงความเป็นมารร้ายน้อยๆ ที่รอจะแสดงความร้ายแบบถึงขั้นออกมาได้ดีเลยจริงๆ ตัวละคร Jesse มีพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ ทีละนิด มีเสน่ห์ที่น่าดึงดูดใจ และร้ายขึ้นไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง
ส่วนตัวได้รู้จักน้อง Elle จากหนังของ J.J. Abrams ปี 2011 เรื่อง "Super 8" ซึ่งยอมรับว่า เฉิดฉายและมีเสน่ห์มาก มาเรื่องนี้ยิ่งขยี้ความมีเสน่ห์ให้ลึกลงไปอีก หัวใจจะวาย น่ารักไปไหน
โดยรวม แม้ตัวหนังจะใช้พล็อตธรรมดาทั่วไปในการเล่าเรื่อง แต่งานภาพที่นำเสนอออกมานั้นมีความล้ำ ไปพร้อมกับเพลงประกอบที่ดึงดูด รวมถึง "Elle Fanning" ที่สามารถกุมหนังเอาไว้ในมือได้อย่างอยู่หมัดครับ
สุดท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณบัตรชมภาพยนตร์ "The Neon Demon : สวยอันตราย" จากทาง M PICTURES ด้วยครับ
"The Neon Demon : สวยอันตราย" มีกำหนดฉาย 25 สิงหาคมนี้ ในโรงภาพยนตร์
Review By : T.J. @ T.J. MOVIE REVIEW
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น